Owczarek szkocki długowłosy - Rasa ta jak wskazuje nazwa pochodzi ze Szkocji, gdzie była używana od bardzo dawna. Na drodze wieloletnich krzyżowań i selekcji hodowlanych udało się uzyskać cechy podobne do tych jakie prezentuje obecny wzór rasy. Po raz pierwszy owczarka szkockiego zaprezentowano na oficjalnej wystawie psów rasowych w 1860 roku w Anglii. Psy nosiły wtedy szatę koloru czarnego lub czarno-białego. Na 1871 rok datuje się pojawienie i rozwój popularności śniadego umaszczenia. Pierwsze owczarki szkockie w Polsce pojawiły się w 1924 roku. Owczarki szkockie to psy z natury łagodne, życzliwe dla człowieka, nigdy agresywne. Wobec obcych nieufne. Bardzo energiczne, wesołe i skore do zabawy oraz pracy. Lubią dużą przestrzeń i dużo ruchu, ale aklimatyzują się również w mieszkaniach. Towarzyskie, nie mogą długo pozostawać w samotności. Bardzo inteligentne, szybko się uczą ale nie ulegają ślepemu podporządkowaniu. Szczególnie troszczą się o rodzinę opiekuna często traktując jej członków jak członków stada pasterskiego. Jego inteligencja oraz aktywność i chęć do pracy pozwala na użycie go do stróżowania, jako psa pasterskiego a także do towarzystwa. Jego szata jest odporna na niesprzyjające warunki i niskie temperatury. Szata długa i gęsta. Włosy okrywy mocne i twarde, podszerstek miękki, gęsty i puszysty. Grzywa obfita. Ogon gęsto owłosiony. Aby pies miał efektowną szatę wystarczy go dokładnie wyczesać raz na tydzień lub dwa. Ze względu na dużą aktywność, konieczne jest zapewnienie odpowiedniej dawki codziennego ruchu. Rasa zyskała dużą popularność dzięki książce i serii filmów "Lassie wróć".
Źródło:www.szarik.pl
niedziela, 8 stycznia 2012
niedziela, 1 stycznia 2012
Anatolian
Anatolian – jedna z ras psów, wg FCI zaklasyfikowana do Grupy II: "Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne", a w niej do Sekcji 2.2 (molosy w typie górskim). Według klasyfikacji FCI nie podlega próbom pracy.
Według niektórych autorów (m.in. Hansa Räbera) nazwa owczarka anatolijskiego odnosi się do grupy tureckich psów pasterskich, zbliżonych do siebie wyglądem i użytkowością. FCI uznało jeden wzorzec dla owczarka anatolijskiego. Psy takie jak: Sivas-Kangal, Karabasz czy Akbash ujęte są jako odmiany jednej rasy, co u niektórych kynologów i hodowców tureckich wywołało głosy sprzeciwu. Działania klubów zarówno w Stanach Zjednoczonych (Akbash Dog Association International - prowadzący księgę hodowlaną Akbashów) czy w Wielkiej Brytanii (Anatolian (Karabash) Dog Klub - posiada ustalony wzorzec Karabasza) zmierzają do traktowania tych odmian jako ras i zachowania ich odrębnych hodowli.Tureckie psy pasterskie cechuje lojalność wobec przewodnika. W większości są nieufne w stosunku do obcych i wymagają szkolenia w zakresie posłuszeństwa. Odporne są na surowe warunki klimatyczne. Hodowana w okolicach Sivas odmiana Kangal przez chłopów i wojsko wykorzystywana jest do stróżowania i obrony.
Coban köphegi, o silnym instynkcie terytorialnym broniły stad zwierząt hodowlanych i domostw przed wilkami oraz złodziejami.
Zasięg występowania Akbasha obejmuje tereny na zachód od Ankary i jest tam wykorzystywany jako typowy pies pasterski. Obecnie cieszy się największą popularnością w Stanach Zjednoczonych.
Źródło:www.wikipedia.pl
Według niektórych autorów (m.in. Hansa Räbera) nazwa owczarka anatolijskiego odnosi się do grupy tureckich psów pasterskich, zbliżonych do siebie wyglądem i użytkowością. FCI uznało jeden wzorzec dla owczarka anatolijskiego. Psy takie jak: Sivas-Kangal, Karabasz czy Akbash ujęte są jako odmiany jednej rasy, co u niektórych kynologów i hodowców tureckich wywołało głosy sprzeciwu. Działania klubów zarówno w Stanach Zjednoczonych (Akbash Dog Association International - prowadzący księgę hodowlaną Akbashów) czy w Wielkiej Brytanii (Anatolian (Karabash) Dog Klub - posiada ustalony wzorzec Karabasza) zmierzają do traktowania tych odmian jako ras i zachowania ich odrębnych hodowli.Tureckie psy pasterskie cechuje lojalność wobec przewodnika. W większości są nieufne w stosunku do obcych i wymagają szkolenia w zakresie posłuszeństwa. Odporne są na surowe warunki klimatyczne. Hodowana w okolicach Sivas odmiana Kangal przez chłopów i wojsko wykorzystywana jest do stróżowania i obrony.
Coban köphegi, o silnym instynkcie terytorialnym broniły stad zwierząt hodowlanych i domostw przed wilkami oraz złodziejami.
Zasięg występowania Akbasha obejmuje tereny na zachód od Ankary i jest tam wykorzystywany jako typowy pies pasterski. Obecnie cieszy się największą popularnością w Stanach Zjednoczonych.
Źródło:www.wikipedia.pl
Subskrybuj:
Posty (Atom)