Coton de Tuléar – jedna z ras psów, należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji biszonów i ras pokrewnych. Stanowi osobną podsekcję – Coton de Tuléar. Nazwa psa jest związana z miejscem, do którego według legendy dotarły dwa psy pochodzące z rozbitego statku żeglarzy francuskich. Tuléar to miasto na południu Madagaskaru, gdzie licznie występowały psy tej rasy. Natomiast coton (fr. bawełna) odnosi się do bardzo miękkiej i puszystej sierści tych psów. W 1971 roku zostały oficjalnie uznane jako rasa przez FCI.
Źródło:www.wikipedia.pl
niedziela, 17 czerwca 2012
Chihuahua
Chihuahua - jedna z ras psów, należąca według klasyfikacji FCI do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji chihuahua, nie podlegająca próbom pracy.
Istnieją dwie odmiany tej rasy: krótkowłosa i długowłosa. Zgodnie z
klasyfikacją amerykańską, rasa ta należy do grupy psów ozdobnych i do
towarzystwa. Typ wilkowaty. Rasa ta to potomkowie starożytnych, podobnych, ale nieco większych psów żyjących na dworach azteckich władców, znanych jako Techichi. Najstarsza rasa w Ameryce Północnej. Nazwa tej rasy psów pochodzi od miejscowości i stanu w Meksyku. Mały pies o krępej, zwartej i silnej budowie, format sylwetki zbliżony
do kwadratu. Charakterystyczną cechą rasy jest jabłkowata głowa z nie
zarośniętym ciemiączkiem. Uszy są duże. Ogon jest noszony sztywno i
prosto. Oczy szeroko rozstawione i żuchwa lekko wysunięta do przodu.
Źródło:www.wikipedia.pl
Źródło:www.wikipedia.pl
Ceskoslovensky Vlcak ( Wilczak czeskosłowacki)
Wilczak czeskosłowacki - jedna z ras psów, należąca do grupy psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Pierwotnym celem krzyżowania wilka europejskiego (pospolitego) z owczarkiem niemieckim było uzyskanie psów użytkowych na potrzeby czechosłowackiej
straży granicznej. Rozpoczęto badania mające na celu poprawienie cech
użytkowych owczarków niemieckich wykorzystywanych w służbie granicznej i
w roku 1957
przystąpiono do realizacji projektu. Pierwsze próby krzyżowania były
nieudane – szczeniaki wilczycy Brity i owczarka niemieckiego Cézara z Březového háje
urodziły się 26 maja 1958 roku. Druga linia czechosłowackich wilczaków,
utworzona przez potomków tej samej wilczycy Brity i ON (owczarka
niemieckiego) Kurta z Václavky urodziła się 21.05.1960 w Libějovicích. W latach 70. psy rodziły się głównie w nowej stacji hodowlanej w pobliżu Malacky na Słowacji.
Dalszy postęp hodowli czechosłowackich wilczaków umożliwił rozwój
cywilnej hodowli, która dotyczyła całego terenu Czechosłowacji. W czasie
założenia klubu 20 marca 1982
wszystkie psy dopuszczone do hodowli, lub ich rodzice pochodziły ze
słowackiej stacji hodowlanej lub od cywilnych hodowców, którzy te
zwierzęta otrzymali z Bratysławy.
Źródło:www.wikipedia.pl
Źródło:www.wikipedia.pl
Cane Corso
Cane corso – rasa psa zaliczana do grupy molosów w typie mastifa (typ dogowaty), pochodząca z Półwyspu Apenińskiego. Pies stróżujący, obronny, tropiący i policyjny.
Rasa ta pochodzi z Półwyspu Apenińskiego. Wywodzi się od molosów asyryjskich i jest spokrewniony z mastino napoletano. Bezpośrednim przodkiem cane corso jest dawny molos rzymski canis pugnax. W niezbyt odległej przeszłości pies ten został przechowany i był rozpowszechniony na całym Półwyspie Apenińskim, we włoskich prowincjach, lecz najbardziej popularny na terenach Apulii, Lukanii i Samnium. Obecnie jest hodowany głównie w prowincjach Bari i Foggia.
Używano cane corso do polowań na grubego zwierza, a także jako stróża domostw. Imię "corso" (łac. cohors) znaczy strażnik, opiekun (etymologia niepewna). Według Krämer corso oznacza dzika i określenie to przylgnęło do psów, które we Włoszech pomagały między innymi w polowaniach na te zwierzęta. Typ tej rasy nadal nie jest ujednolicony, ponieważ rasę tę odbudowywano w latach 70. po prawie całkowitym jej wyginięciu. Wyróżniamy dwa typy psów rasy cane corso: wysoki, o długich kończynach, dość długiej kufie i nie najlepiej zaznaczonym stopie oraz pies średniej wielkości o krótkiej kufie i stopie bardzo wyraźnie zaznaczonym. Preferuje się jednak psy drugiego typu. Są to psy o atletycznej, muskularnej budowie i wyraźnie zaznaczonym kątowaniu kończyn tylnych. Muszą sprawiać wrażenie zdrowych, mocnych psów.
Źródło:www.wikipedia.pl
Rasa ta pochodzi z Półwyspu Apenińskiego. Wywodzi się od molosów asyryjskich i jest spokrewniony z mastino napoletano. Bezpośrednim przodkiem cane corso jest dawny molos rzymski canis pugnax. W niezbyt odległej przeszłości pies ten został przechowany i był rozpowszechniony na całym Półwyspie Apenińskim, we włoskich prowincjach, lecz najbardziej popularny na terenach Apulii, Lukanii i Samnium. Obecnie jest hodowany głównie w prowincjach Bari i Foggia.
Używano cane corso do polowań na grubego zwierza, a także jako stróża domostw. Imię "corso" (łac. cohors) znaczy strażnik, opiekun (etymologia niepewna). Według Krämer corso oznacza dzika i określenie to przylgnęło do psów, które we Włoszech pomagały między innymi w polowaniach na te zwierzęta. Typ tej rasy nadal nie jest ujednolicony, ponieważ rasę tę odbudowywano w latach 70. po prawie całkowitym jej wyginięciu. Wyróżniamy dwa typy psów rasy cane corso: wysoki, o długich kończynach, dość długiej kufie i nie najlepiej zaznaczonym stopie oraz pies średniej wielkości o krótkiej kufie i stopie bardzo wyraźnie zaznaczonym. Preferuje się jednak psy drugiego typu. Są to psy o atletycznej, muskularnej budowie i wyraźnie zaznaczonym kątowaniu kończyn tylnych. Muszą sprawiać wrażenie zdrowych, mocnych psów.
Źródło:www.wikipedia.pl
Subskrybuj:
Posty (Atom)